Wanneer heb je de schaapjes op het droge? Wil je dit wel? Als het zover is, blijft het dan altijd zo?
De schaapjes op het droge. Ik moest er aan denken toen ik het schip op de bijgevoegde foto zag liggen. Heeft de eigenaar de schaapjes op het droge? Het schip in ieder geval wel, die ligt mooi droog. Als je op zo'n locatie woont en er komt hoogwater dan zit je met een schip natuurlijk meteen goed. Volgens 'het internet' betekend dit gezegde het financieel op orde hebben van je leven, genoeg middelen hebben om niet meer te hoeven werken. Het komt uit de tijd dat de schapen bij hoogwater naar hoger gelegen plekken gebracht konden worden. Net als dat schip op de foto, of nee, die kan blijven liggen of drijven. Voor mij heeft dit gezegde meer een betekenis als: het leven op orde hebben.
Maar wanneer heb je je leven op orde? Wie bepaalt dit, jijzelf of een ander? In het geval van de schaapjes op het droge is het vaak een ander die dit over jou of iemand zegt. Er zijn ook mensen genoeg die het van zichzelf zeggen en vinden. Ik ben het weleens tegengekomen in de online datingwereld. "Ik heb het leven op orde, verwacht het van jou ook". Er staat nog net geen uitroepteken achter of een zin met totale uitsluitsel als het enigszins niet het geval is. Als je bijvoorbeeld dagelijks boodschappen doet omdat je niet kan kiezen of plannen vooraf, ho! leven niet op orde, door naar de volgende. Na flauw, ik bedoel: wanneer is je leven op orde dan, wat zijn de criteria?
tekst gaat verder onder de foto
Ik krijg dus zelf altijd een beetje jeuk als mensen zeggen dat ze het leven op orde hebben. Het leven kan zo totaal anders lopen van de een op de andere dag. Van ontslag tot ziek zijn of scheidingen, het is toch in een moment weer (totaal) anders. Dan heb je het ineens niet meer op orde dat leven. Dan moet er gewerkt worden, aan herstel waar mogelijk, verandering of acceptatie. Is het dan tijdelijk niet op orde? Ik geloof dat het dan ook gewoon op orde is. We hebben vandaag, dit moment, gister is geweest en morgen is altijd maar de vraag. Dan is het vandaag goed zoals het is toch? En anders is het wat het is. Ik moet nu meteen denken aan de mop; je zult maar een eendagsvlieg zijn en je dag niet hebben.
Goed, wanneer is dat leven dan op orde? Wat zijn de criteria?
Ik denk dat veel vanuit de jeugd, opvoeding en de school/studie zorgt voor een beeld hierin, een standaard beeld, een voorbeeld. Tegenwoordig word het beeld ook erg gestuurd door algoritmes op onze digitale apparaten. Vooral ook voor de iets jongere generatie die daar ook nog echt door beïnvloed wordt via sociale media. Dat ze aan een bepaald beeld willen of moeten voldoen. Aan de andere kant is dit wel van alle dag, als kind had ik ook mijn voorbeelden. Alleen de druk en de hoeveelheid (beeld) wat er tegenwoordig op een dag voorbij komt is vele malen groter.
De criteria voor het op orde hebben van je leven verschillen door al deze invloeden van mens tot mens. Voor de een is dit het klassieke beeld van huisje boompje beestje, de ander heeft als voorbeeld iemand die financieel heel rijk is en een jetset leven heeft, tot iemand die super gezond leeft en weet ik het wat. De mogelijkheden zijn eindeloos.
verhaal gaat verder onder de foto en het stukje bijbehorend aan de foto
Over beelden gesproken, letterlijk en figuurlijk.
Ik zit dit verhaal te typen met uitzicht op een Maria beeld in de verte. Een klassiek beeld, ze staat met de handen gevouwen en het hoofd geknikt naar beneden. In een split second dacht ik even ze kijkt op haar smartphone.
Want dat is het beeld, het beeld wat je vandaag de dag ziet op straat. Mensen lopen voorover gebogen op het scherm te kijken. Dat dit dus al bij mij ergens zo in m'n hoofd zit dat ik dit idee krijg als iemand zo staat. Even los gezien van het feit dat dit geen levendig persoon was maar een beeld. Ik was tijdens deze split second dat ik dit dacht natuurlijk aan het typen over sociale media, maar dan nog haha.
Oké, het wanneer heb je de schaapjes op het droge, de beeldvorming hebben we wel besproken zo dacht ik. De volgende vraag: wil je dit wel, dat alles op orde hebben?
Nou ja, ik denk dat iedereen een bepaald (toch weer) beeld heeft van hoe diegene het leven voor zich ziet. Als het er nog niet zo uit ziet momenteel dan kan het verlangen groot zijn. Dus in die zin moet je het wel willen. Je moet het alleen zo willen voor jezelf. Niet voor een ander. Als ik zie hoeveel mensen leven voor een ander of het leven na het voorbeeld van een ander leven. Iedereen is uniek en heeft z'n eigen idee hoe het zijn moet in het leven.
Vaak is het een stukje angst om het anders te doen dan een ander, het buiten de boot vallen. Een mens is een kuddedier zeggen ze dan zo mooi. Je wilt erbij horen, samen iets doen en naleven. Maar er zijn altijd mensen te vinden die ook zo denken en doen zoals jij. Of al zo leven zoals jij graag zal willen leven. Dus je kunt ergens advies inwinnen of zogenaamd bijhoren.
Toen ik de stap maakte naar het camper leven ging dat ook niet van de een op de andere dag of zonder informatie en advies in te winnen van mensen die er ervaring mee hadden. Het was alleen wel mijn eigen droom om een tijd te reizen en leven op die manier. Dat is tevens ook de enige manier om zoiets vol te houden, eigenlijk met elk soort leven. Je kunt het alleen zuiver en vol energie leven als het (nog altijd) je eigen keuze is. Ik kwam er dus de laatste tijd achter dat het voor mij niet meer passend is. Als je er dan te lang mee door gaat dan kun je er letterlijk ziek van worden. Goed, ik heb nu nog geen ander leven in een keer, net zo min als dat het camper leven er niet in een keer was. Maar met het idee, de keuze om van richting te veranderen, gaat het hier al stukken beter. Hiermee sluiten we ook meteen de vraag af; blijft het dan altijd zo, als het eenmaal op orde is?
Afsluitend een mooie tekst die wel vaker online voorbij komt, geen idee wie de oorspronkelijke auteur is:
Alles wat je ziet is anders. Niets is wat het lijkt, je creëert jouw eigen wereld door de manier waarop je kijkt.
Maak jouw eigen website met JouwWeb