Water de rest komt later.
Ik sta graag aan het water met de camper. Of het nu aan de middellandse zee is of aan een rivier, kanaal of ander kleiner watergat. Water brengt rust en mooie vergezichten.
Als kind liep ik al graag langs de (oude)Rijn. Uren kon ik mij vermaken aan de waterkant. Met niks, struinen of zittend alles observeren. Eigenlijk werkt het gewoon mediterend dat water. Ik ben het een tijdje uit het oog verloren, het water. Ik dronk het ook letterlijk bijna niet. Toen ik een burn-out kreeg en dingen anders moesten kwam ook het water weer terug. In het glas en als meditatie.
tekst gaat verder onder de foto
Wat is het toch dat water met mij doet. Ik weet, ik ben niet de enige. Camperplekken zijn ook vaak (gecreëerd) aan het water. Water trekt mensen nu eenmaal aan. Voor vertier, afkoeling in de zomer of de rust (en les) van de natuur. De les om dingen te laten gaan, te laten stromen?
Ik kan vrij onrustig zijn en water brengt mij echt de rust. Het is een van de weinige uitzichten waarop ik eigenlijk niet uitgekeken raak. Misschien komt het omdat het steeds in beweging is, net als mijn gedachten. Of zorgt het door die verandering en beweging ervoor dat mijn hoofd minder onrustig is? Ja ik denk dat het mij de rust geeft doordat het juist in beweging is. Je ziet het kabelen of zelfs golven. Of in kleinere hoedanigheden valt het waterleven weer meer op. De beestjes in en onderwater. Er is altijd wel wat te zien.
Het enige nadeel van aan het water staan in mijn beleving is de wind. Het hoeft van mij helemaal niet hard te waaien maar als er een beetje wind staat is mijn verkregen rust door het water weer net zo snel verdwenen door de wind. Wind heb ik altijd het idee van dat het iets uit mij waait, je moet er zoveel energie tegenin brengen. Lopend, of op de fiets tegen de wind in. Met de camper is het schommelen van je hele huisje wat echt een onrustig gevoel kan brengen. Als het allemaal in balans is, is het goed. Ik kan het gelukkig opzoeken of vermijden, met die wielen stuur ik zo weer verder. Een ander heeft er juist weer profijt van. Er is natuurlijk ook veel wind afhankelijke sport op het water.
Tussen en na de foto's door wat tekst bijgevoegd
De graspollen foto is op zijn kop gemaakt. Het is dus het spiegelbeeld van die pollen in het water. Stilstaand water en de juiste kijk levert dus ook weer een bepaalde kunst op.
Op het water wonen lijkt mij aan de ene kant ook wel wat hebben. Behalve dat stukje schommelen met de wind, of ja misschien moet je niet tegen maar meebewegen en went het vanzelf. Dit schip op de foto kwam ik tegen in Frankrijk aan het kanaal. Nederlandse eigenaar zo te zien aan het bordje Vinkeveen.
Een stuwmeer in Spanje. Die zijn er veel en kun je ook mooi en fijn staan met de camper.
Maak jouw eigen website met JouwWeb